De verzorgers hebben hier natuurlijk veel verdriet van. Marjo Hoedemaker verzorgde Kokkie jarenlang en woonde zelfs naast hem. Met Marjo, tegenwoordig werkzaam als adviseur van het park, halen wij herinneringen op aan deze iconische bewoner.
Buurman beer
Beer Kokkie was 26 jaar lang mijn buurman. Ik woon al decennia in het park en als ik door mijn achterraam tuur, zie ik de berenrots. In een hoge nis zag ik Kokkie regelmatig liggen. Inmiddels een grote bruine beer, terwijl ik hem jaren geleden leerde kennen als beertje.
Samen met zijn tweelingbroer Peppie werd hij in 1995 geboren in DierenPark Amersfoort. De twee werden vernoemd naar een populair kinderduo van weleer: TV-matrozen Peppi & Kokki (maar dan met een extra ‘e’).
Deze kinderhelden maakten onder grote belangstelling in het park de namen van de beren bekend. Van meet af aan waren de broers populair. De bezoekers genoten ervan hoe de broertjes, ook op veel latere leeftijd, met elkaar stoeiden. Aan de voorzijde van het bruine berenverblijf ligt een diepe waterpoel. De tweeling was gek op water en maakte regelmatig een verfrissende duik. Veel jaren toverden deze capriolen een brede glimlach op de gezichten van de bezoekers.
Familie
Kokkie woonde de laatste jaren alleen in het verblijf. Voor een beer is dat geen probleem, die zijn gewend om solitair te leven in het wild. Het was voor hem vast wel even wennen: jarenlang woonde hij er niet alleen met zijn broer, maar ook met zijn moeder, vader en oma. Omdat de berenrots, het verblijf van de beren, zich vlakbij de ingang van het park bevindt, waren de bruine beren een van de eerste dieren die de bezoekers tegenkwamen. Een imponerend welkom: neus aan neus staan met een bruine beer.
Berenrots
De berenrots is nog altijd een van de bekendste verblijven in DierenPark Amersfoort. De rots stamt al uit de jaren vijftig en is nog steeds een icoon voor het dierenpark, maar eigenlijk ook voor de stad Amersfoort.
Toen de omliggende begroeiing nog een stuk lager was, kon je van buiten de parkgrenzen de rots boven de ingang zien uittorenen. Dit maakte voorbijgangers nieuwsgiering om naar het park te komen. Eigenlijk was de berenrots dus een van de eerste reclame-uitingen van het dierenpark.
Decennialang is de rots het onderkomen geweest van beren. Niet alleen bruine beren, maar ook kraagberen hebben het verblijf bewoond. In de loop der jaren heeft de berenrots aanpassingen gehad, passend bij de tijdsgeest. De laatste grootste aanpassing vond in 2012 plaats. Toen werd er onder andere een grote wankelbrug over het verblijf gelegd, als start van de Klim Alles-route, en kregen de beren een voedingsrijke bodem.
Afscheid
Met het wegvallen van Kokkie staat het verblijf leeg. Geen beer meer als buurman. Geen Kokkie meer als buurman. Kokkie die ik al zolang kende en die mij zo dikwijls ontroerde als hij enthousiast een plons in het water maakte of de bezoekers begroette.
Ik zal die grote, bruine beer missen. De beer is weg, de berenrots blijft. Het is er nu even stil, maar in de toekomst wordt de rots vast weer bewoond door andere beerbewoners. Dag, beer Kokkie.
